Přejít na hlavní navigaci Přejít na změnu jazyku Přejít na vyhledávání


Pałac Bischofstein

Mały pałac barokowy Bischofstein położony jest na obrzeżu osady Skały, na leśnym wzniesieniu niedaleko Teplic nad Metują. Jest otoczony skałami piaskowcowymi z wieloma punktami wspinaczkowymi, w pobliżu jest też malownicze jeziorko i ruiny zamku Skały (niegdyś Katzenstein).

Pałac ma mansardowy dach i ciekawą konstrukcję na rzucie prostokąta. Na piętro prowadzą zewnętrzne schody dwuramienne na kolumnach toskańskich. Naprzeciwko pałacu stoi budynek administracyjny w stylu klasycystycznym z 1841 r. zwany Nowy Pałac, który powstał zapewne w wyniku przebudowy obiektu gospodarczego.

Budowa pierwotnej twierdzy z podwórzem gospodarczym była zlecona po 1582 przez ród Čertorejští z Čertorej. Cały majątek Skał zyskał w poł. XVI w. Bernard Žehušický z Nestajova, który zaczął budować na podzamczu zagrodę gospodarczą, co kontynuował jego następca Jan Žehušický z Nestajova. W 1576 r., kiedy jego brat Hertvík sprzedawał Skały braciom Bohdaneckim z Hodkova, jest już mowa o nowo wybudowanej rezydencji. Po 1580 r. obiekt zmieniał swoich właścicieli, a w 1622 r. kupił go kralovehradecki biskup Mateusz Ferdinand Sobek z Bílenberka, jako składnik majątku nowo utworzonej kapituły kralovehradeckiej. Za biskupa Sobka z Bílenberka twierdzę w 1666 r. przebudowano na pałac. Służył on jako letnia rezydencja biskupa i hradeckich kanoników. Przed długą fasadą wstawiono łukowate schody posadowione na ośmiu kamiennych kolumnach toskańskich oraz wzniesiono wieżyczkę.

W 1825 r. pałac przebudowano na styl empirowy, a w 1841 r. kapituła kralovehradecka zleciła wykonanie w północno-zachodniej części terenu gospodarczego - naprzeciwko starego pałacu - nowego klasycystycznego budynku na potrzeby administracji zagrody, ponieważ starszy pałac nie odpowiadał już potrzebom. Nad głównym wejściem przymocowano tablicę z oznaczeniem budynku administracyjnego (napis: Amtsgebaude), ale potocznie budynek określano jako „Nowy pałac”. Oba budynki należały do kapituły kralovehradeckiej do roku 1948, kiedy podczas drugie reformy ziemskiej przeszły razem z całym gospodarstwem do majątku państwa.

Muzeum A. Jiráska w Pradze uruchomiło w tzw. starym pałacu ekspozycję związaną z powieścią Skały, autorstwa Jiráska. Ma to związek z tym, że Alois Jirásek w pałacu i ruinach zamku umieścił fabułę powieści o czasach po Białej Górze. Opisy bohaterów i fabuła (spotkanie starego ojca niekatolika z synem, który został kanonikiem kapituły hradeckiej) są romantyczne i piękne, ale do rzeczywistości historycznej im daleko.

Państwowe gospodarstwo nie było zainteresowane utrzymaniem obiektów w dobrym stanie, dlatego w 1974 r. cały teren został przekazany ówczesnemu państwowemu zakładowi Stavební geologie Praha (Geologia Budowlana Praga). Małe muzeum zlikwidowano, zrujnowane budynki gospodarcze rozebrano, a zabudowania „pałacowe” zostały przez zakład wyremontowane i przystosowane na potrzeby ośrodka rekreacyjnego. Cały teren wokół obiektu przekształcono na park. Remont, w ramach którego w dużym stopniu odnowiono wcześniejszy wygląd, zakończono w 1981 r. Od 1989 r. cały kompleks wykorzystywano jako pensjonat z ogólnodostępną restauracją w barokowym pałacyku.



CZ